"მედიას მე მოვიყვან" და "ივენთიშნიკები" - შემთხვევა, როდესაც წაგება და მოგება ძმები არ არიან

ერთხელ ჩემი კლასი ფრენბურთის ჩემპიონატზე დამარცხდა და გამარჯვებული პარალელური კლასი გახდა. იმ დღეს მასწავლებლებმა, თითქმის ყველა ნაცნობმა და ოჯახის წევრებმა პირი შეკრეს. ყველა ერთხმად იმეორებდა: არაუშავს წაგება და მოგება ძმები არიანო. ამის შემდეგ თუ სადმე დამარცხებას გადავეყარე, ეს ფრაზა სენივით შემეყარა.

მოკლედ,  მე მოგიყვებით იმ შემთხვევაზე, როდესაც წაგება და მოგება არც ძმები, არც დები, და არც ერთმანეთის ნათესავები  არიან.

როგორც საზოგადოებასთან ურთიერთობის სპეციალისტს, ხშირად მესმის ჩემი პროფესიის მედიასთან ურთიეთობაში გაიგივება, რაც არასწორია. 

პოზიციების ერთნაირი ინტერპეტაცია პრობლემურია, არა მხოლოდ საზოგადოებასთან ურთიერთობის სპეციალისტებისთვის, არამედ იმ ორგანიზაციებისთვისაც, რომლებიც პიარ პროფესიონალების საქმეს მხოლოდ მედიასთნ ურთიერთობის ჭრილში აღიქვამენ.

აქვე პატარა განმარტება:

ამერიკის საზოგადოებასთან ურთიერთობის ასოციაციის განმარტებით,  "საზოგადოებასთან ურთიერთობა  არის სტრატეგიული კომუნიკაციის პროცესი, რომელიც გეხმარება ურთიერთმომგებიანი უერთიერთობის ჩამოყალიბებაში ორგანიზაციასა და საზოგადოებას შორის". საზოგადოებაში მოიაზრება სხვადასხვა სამიზნე სეგმენტი და არამარტო მედია.

ამიტომ უმრავლეს შემთხვევაში დამსაქმებელი აცხადებს ვაკანსიას არა პრესოფიცერის პოზიციაზე, არამედ ეძებს საზოგადოებასთან ურთიერთობის სპეციალისტს და კმაყოფილდება მხოლოდ პრესოფიცერის ფუნქციაში შემავალი დავალებების შესრულებით.

პირდაპირ რომ ვთქვათ, დამსაქმებელი აგებს და ეს არის სწორედ ის შემთხვევა, როდესაც წაგება და მოგება ძმები არ არიან.

რა ხდება საქართველოს ბაზარზე:

ბაზარზე არსებული პრაქტიკიდან გამომდინარე, საზოგადოებასთნ ურთიერთობის მენეჯერის/სპეციალისტის/კონსულტანტის და სხვა პოზიციაზე მყოფი ადამიანები ძირითადად ორ კატეგორიად შეიძლება დავყოთ: (რა თქმა უნდა არსებობს ბევრი გამონაკლისი, რომელიც ამ კატეგორიებში არ მოხვდება). თუ თქვენი თავი ამ ორ "განყოფილებაში" აღმოაჩინეთ, დროა რამე შეცვალოთ:

კატეგორია #1 : "მედიას მე მოვიყვან" -  კატეგორიაში გაერთიანებული ადამიანების აზრით, მათი ფუნქცია მხოლოდ მედია წარმომადგენლების "მოყვანა" და კვირაში ერთხელ, ან რამდენჯერმე ან თუნდაც ყოველთვე  30 წამიანი კადრ - სინქორინის ჩაწერაში ხელის არ შეშლა ან/და შეწყობაა. ეს საკმარისი შეიძლება იყოს  მიზნობრივი აუდიტორიის დასაინტერესებლად, შეტყობინების გასავრცელებლად და ა.შ "მედიას მოყვანა", ბერძნული სიტყვაა და სხვა საქმისგან გათავისუფლებას ნიშნავს.  სიტყვების თანმდევი მოქმედებებია  საღამოს ანონსის გავრცელება და პროდუსერების ინფორმირება.

საჯარო სექტორში ასეთი გამოთქმაც შეიძლება შეგვხვდეს -"მინისტრი ხომ ჩავაწერინე". გამოთქმა ლათინურიდან მოდის და ნიშნავს, რომ ყველაფერი გააკეთა. ( ყველაფერი - მინისტრი,  ხომ ჩააწერინა -  გააკეთა).  "ჩვენი სინქრონი პირველია" - მერე რა რომ დილის საინფორმაციო გამოშვებაში შეიძლება მეექვსე სიუჟეტი იყოს, მთავარია სინქრონი იყოს პირველი. 

არასამთავრობო ორგანიზაციები მედიასთან ურთიერთობას არ უჩივიან, რადგან მედია მათ თავად უკავშირდება. ამიტომ თვის ბოლოს დადებული შედეგი შეიძლება არა საზოგადოებასთან ურთიერთობის მენეჯერის შრომის ინტენსიურობას, არამედ ქვეყანაში პოლიტიკური, სოციალური, ეკონომიკური, რელიგიური და სხვ. მდგომარეობის ცვლილებას უკავშირდებოდეს. 

როგორც ვხედავთ, პირველი კატეგორია მხოლოდ მედიაზეა ორიენტირებული. ამ კატეგორიაში ყველაზე ხშირად ჭარბობს შემდეგი აქტივობები:

1. არ დაგვავიწყდეს მედია წარმომადგენლებისთვის საახალწლო/სააღდგომო საჩუქრები;

2. არ დაგვავიწყდეს საკუთარი "ფოტოგრაფით სიარული" ღონისძიებებზე;

3. არ დაგვავიწყდეს ისეთი პოსტების განთავსება სოციალურ მედიაში, როგორიცაა მაგ.:  დღეს მარკუს ავრელიუსმა კომპანია "გადავარჩინოთ პომპეის" ნაგვის ახალი კონტეინერები დაათვალიერა.

4. პირადი ფოტოები ყველა "ნიუსზე" "ფეისბუქის" ალბომებში ზოგჯერ სავალდებულოა თუ კარგად გამოვიყურებით, ზოგჯერ სასურველი, ზოგჯერ სასიამოვნო.

5. და სხვა საქმენი საგმირონია.

ძირითადი პრობლემა შეიძლება მოდიოდიეს ჟურნალისტების საზოგადოებასთან ურთიერთობის სფეროში გადასვლის გამო. ამიტომ ისინი მედიასთან ურთიერთობაზე არიან ორიენტირებულნი და "პიარი" -ის მლთიანობაში აღქმა და შესაძლო აქტივობების განხორციელება უჭირთ. მათთვის დაგეგმილი ღონისძიების შესახებ ამსახველი მედია პროდუქტი სრულიად საკმარისია. 

გვხვდება სხვა განსხვავებული კატეგორიაც - "ივენთიშნიკები": როგორ გამოვიცნოთ ამ ჯგუფში შემავალი ადამიანები? ძალიან მარტივად.  თუ უძველეს რომაულ შეგონებას გავიხსენებთ:  პიარ სპეციალისტი ღამე გააღვიძე და უცბად კითხე, რა არის მთავარი "პიარში", კონტაქტი თუ გიპასუხა მაშინ წყალი არ გაუვა "ივენთიშნიკია". მისი სიძლიერე კი სარეკლამოების ტელეფონის ნომრების ზეპირად ცოდნით იზომება.

არსებობს სხვა გზაც, რომელიც დაკვირვებისკენ მიდის: ბრენიდრებულ ბანერებთან ფოტოების გადაღება, ბლოკნოტი, "ბანწიკი, კონფეწი", "ბიუჯეტი 0, მაგრამ უმაგრესი "ივენთი", "ეგ სად იყო როდესაც მე ცნობილ სახეებს ვიყენებდი კლიპებში" და სხვ.  თუ მიზნობრივი ჯგუფის შერჩევაზე მიდგა საქმე? რა პრობლემაა, მთავარია ნინიმ, ეკამ, თეკლამ, ნიკამ, სიკომ და ტუსომ იცოდნენ და "ივენთზე" ხალხიც ნაკლებობაც არ იქნება.

ეს ორი ყველაზე პოპულარული კატეგორია იმას არ გულისხმობს, რომ ის რაც კეთდება ცუდი ხარისხისაა, მაგრამ მხოლოდ ეს არ არის საზოგადოებასთან ურთიერთობა.

ამიტომ წაგება თუ არ გსურთ, პრესოფიცერს ან ღონისძიებების მართვის სპეციალისტს ვაკანსიაში მიუთითეთ სწორედ ეს პოზიციები და არ სხვა. ამ შემთხვევაში წაგებული არავინ დარჩება.